Cardiologie

HCM

Pathofysiologie

Cardiologie

Header image (1).
Header image (1).

Pathofysiologie van HCM

Hypertrofische cardiomyopathie (HCM) is een genetisch overdraagbare hartziekte met een heterogene expressie en een grote diversiteit in morfologische, functionele en klinische kenmerken. Dat betekent dat patiënten met deze aandoening een variatie aan symptomen kunnen hebben.

In het spierweefsel van het hart zorgt HCM voor afwijkingen in de sarcomeren (eiwitcomplexen die de basiseenheden vormen van het spierweefsel), waardoor de sarcomeren meer samentrekken en verminderd ontspannen. HCM wordt meestal veroorzaakt door mutaties in sarcomeergenen die coderen voor componenten van sarcomeren, die de contractie van de hartspier verzorgen.1

Verhoogde contractiliteit en verminderde pompwerking van het hart

Op microscopisch niveau zorgt HCM voor veranderingen aan de myocyten (spiercellen). Zo liggen de hartspiercellen kriskras door elkaar. Deze myocytwanorde is aanwezig bij bijna alle HCM-patiënten.1 Fysiologische verandering van de filamenten van het sarcomeer leiden tot een toestand van verhoogde contractiliteit (samentrekking).2-4 De verhoogde calciumgevoeligheid in de myocyt veroorzaakt een vertraagde relaxatie (ontspanning) van de sarcomeren. Hierdoor wordt er meer energie verbruikt wanneer de sarcomeer samentrekt. Dit leidt uiteindelijk tot een verminderde pompwerking van het hart.2,4,5

Sarcomeer met overmatige brugvorming actine myos

Macroscopische bevindingen

Bij de pathofysiologie van HCM zijn verschillende hartdelen betrokken. Macroscopisch is er een toename in de myocardmassa (spierweefsel van het hart), waarbij de ventrikelholten klein zijn. Hierbij vertoont de linkerventrikel vaak meer hypertrofie (toename in massa) dan de rechter. De hypertrofie leidt tot diastolische disfunctie met verhoogde vullingsdrukken van de ventrikels.1
 

HCM - hypertrofie septum_ventrikelwand

 

Kenmerkende microscopische bevindingen zijn hypertrofie van de cardiomyocyten en het kriskras door elkaar liggen van de hartspiercellen.

 

 

Meer weten over HCM

Impact

Meer informatie

Diagnose

Meer informatie

Monitoring

Meer informatie

Behandeling

Meer informatie

Wat is HCM?

Meer informatie

Prevalentie

Meer informatie
Referenties  
1. Van Dockum WG, Doevendans PAFM, Van Rossum AC, Wilde AAM. Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:705-12.
2. Ashrafian H, McKenna WJ, Watkins H. Disease pathways and novel therapeutic targets in hypertrophic cardiomyopathy. Circ Res. 2011;109(1):86-96.
3. Anderson RL, Trivedi DV, Sarkar SS, et al. Deciphering the super relaxed state of human (3-cardiac myosin and the mode of action of mavacamten from myosin molecules to muscle fibers. Proc Natl Acad Sci. 2018;115(35):E8143-E8152.
4. Garfinkel AC, Seidman JG, Seidman CE. Genetic pathogenesis of hypertrophic and dilated cardiomyopathy. Heart Fail Clin. 2018;14(2):139-146.
5. Ashrafian H, Redwood C, Blair E, Watkins H. Hypertrophic cardiomyopathy: a paradigm for myocardial energy depletion. Trends Genet. 2003;19(5):263-268.

 

CV-NL-2400010 april 2024